“คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม” ฆราวาสผู้เป็นที่เคารพของพุทธศาสนิกชน
แม้เวลาจะล่วงเลยมานานเกือบ 60 ปี นับตั้งแต่คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ได้ละสังขารไปเมื่อปี พ.ศ. 2507 แต่ศรัทธาที่ลูกศิษย์และผู้คนมีต่อท่านกลับไม่เคยลดน้อยลงเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม กลับยิ่งเพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อกิตติคุณและบารมีของท่านยังคงเป็นที่เลื่องลือในวงกว้าง
สรรพนามแห่งความเคารพ
ในหมู่ลูกศิษย์และผู้ที่เลื่อมใสศรัทธา จะเรียกท่านด้วยความเคารพว่า “แม่ชี” “คุณแม่” หรือ “อุบาสิกา” ซึ่งแสดงถึงความผูกพัน ความนอบน้อม และความศรัทธาอย่างแท้จริงที่มีต่อท่าน ทั้งในฐานะผู้ปฏิบัติธรรมขั้นสูง และในฐานะผู้เปี่ยมด้วยเมตตาจิตที่ไม่เคยทอดทิ้งผู้ใด
สืบสานปณิธานแห่งศรัทธา
หนึ่งในสถานที่ที่ยังคงรักษาและสืบสานเจตนารมณ์ของท่านไว้อย่างมั่นคง คือ ศาลาแม่ชีบุญเรือน โตงบุญเติม ณ วัดอาวุธวิกสิตาราม ซึ่งเป็นวัดที่ท่านเคยพำนักและบำเพ็ญศีลอย่างสงบตลอดช่วงชีวิตส่วนหนึ่งของท่าน
ทุกวันอาทิตย์หลังเที่ยง จะมีบรรดาศิษยานุศิษย์และผู้ศรัทธาเดินทางมาร่วมสวดมนต์น้อมรำลึกถึงคุณความดีของท่าน โดยจัดกิจกรรม สวดมนต์บทพิเศษต่อหน้ารูปหล่อของท่าน เพื่อเป็นการถวายกุศลระลึกถึงจริยวัตรอันงดงาม และขอพรให้เกิดความเป็นสิริมงคลในชีวิต
การรวมตัวของศิษย์เหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงกิจกรรมทางศาสนาเท่านั้น แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงสายสัมพันธ์ที่มั่นคงระหว่างศิษย์กับครูผู้ประสิทธิ์ประสาทธรรมะอันสูงส่ง แม้กายของท่านจะจากไปแล้ว แต่จิตวิญญาณและคำสอนยังคงฝังแน่นอยู่ในใจผู้คนอย่างลึกซึ้ง
พลังแห่งความเมตตาและธรรมะ
คุณแม่บุญเรือนเป็นที่รู้จักในหมู่พุทธศาสนิกชนว่าเป็นผู้ปฏิบัติธรรมที่เข้าถึงธรรมะขั้นสูง ได้บรรลุ “จตุตถฌาน 4” และ “อภิญญา 6” ซึ่งหาได้ยากยิ่งในยุคปัจจุบัน ด้วยพลังจิตอันบริสุทธิ์และความเมตตาอันลึกซึ้ง ท่านช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยากมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นการชี้ทางธรรม หรือการอุทิศบุญกุศลเพื่อประโยชน์ของสาธารณชน
แม้จะไม่มีสมณศักดิ์ หรือไม่ได้ครองเพศบรรพชิตอย่างพระภิกษุ แต่ท่านกลับได้รับการยกย่องเทียบเท่าพระอริยสงฆ์จากประชาชนที่เลื่อมใสในปฏิปทา
ความศรัทธาที่มั่นคงไม่ใช่เพียงเรื่องความเชื่อ
แต่คือแรงบันดาลใจให้ผู้คนดำเนินชีวิตด้วยความดีงาม ศีลธรรม และเมตตาต่อกัน
คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม จึงเป็นมากกว่าผู้ปฏิบัติธรรม แต่เป็น “แสงแห่งธรรม” ที่ยังคงส่องสว่างให้ผู้คนไม่หลงทางมาจนถึงทุกวันนี้
